باد می وزد

دوباره باد می وزد

و رویاهایم را با خود می برد

من چقدر تنها می شوم

تنهایی من شاید به بزرگی خدا باشد

رویاهایم همراه با باد

به سرزمین دوردستی می رود

که هیچ نشانی از آن ندارم

و پسری وقتی رویای مرا

در رویای خودش می بیند

آه می کشد

و من در تنهایی

سرخ می شوم!

 

نسرین خواجه

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *