بام و شام کهنه می شوند
بی آن که از تلاوت نام تو خالی شوم
و
تو
به یادگیری فراموشی استاد می شوی.
گویی نه هرگز
حوالی گرد خواب های تو بوده ام
گویی نه هیچ
سرگردان دیدگانم بوده ای
خاصیت باد است
عبور از تمام شکاف ها
و
آهنگ آب
نفوذ در تمامی دریچه ها
و زمان
که به چله ی نداشتنت مهر می خورد
ممهور می شود
دلم
به یقین بی بازگشتی جاده ای که اختیار کرده ای.
