اتاقی نمور
پدرم بود و پتوی سربازی
مثل خاک مقدس
نماز صبح و قرائت قران
برف می بارید
سرما تن خاک را
می بلعید
و خدا هیچ کرامتی نداشت
خاک به تن خدا
جان میداد
من ماندم و
دیوار
مثل گچ
بی رنگ ، بی صدا ف بی تصویر
مهدی اورسجی
اتاقی نمور
(سایت ادبی بادوازده سال سابقه)