شعری از امام حسین در مورد همسرش رباب و دخترش سکینه
لعمرک اننی لاحب دارا تحل بها سکینه والرباب
احبهما و ابذل بعد مالی و لیس للا ئمی فیها عتاب
و لست لهم و ان عتبو مطیعا حیاتی او یغیبنی التراب
ترجمه فارسی:
به جان تو سوگندکه من خانه ای را دوست میدارم که سکینه ورباب را برگرفته است
آن دو را دوست میدارم و سپس مالم را در این راه به کار میگیرم و آنکه مرا سرزنش می کند حق هیچگونه درشتی ندارد.
و من ان بدخواهانرا- و اگر چه مرا سرزنش کنند- در همه زندگیم فرمان نخواهم بردتا اینکه خاک مرا در خود پنهان کند