دریا چرا

دریــا چـــرا نشستی ، جشــن شبانه ات کو
همپای رقص مستان ، سـاز و ترانه ات کو
شــــاه بلنــــد پرواز ، غرق مــِی ســر آغاز
نقش همـای رحمت ، بر روی شانه ات کو
شبگـــرد کــوی رندان ، شیراز باغ عرفان
شمـــع شبستان دل ، چـــــراغ خانه ات کو
ساغـر چرا شکستی , دور از قــدح نشستی
ای تاک باغ رنــدان برگ و جــوانه ات کو
کـو ســاز و آرمانت ، کــو مونــــس زبانت
شعـــر و غزل نگفـتی ، ناز و بهانه ات کو
رفتی ز ما بریدیدی ، آتــش به جان کشیدی
پشت نگاه گرم ات ، شــــور زنـانه ات کو
لعــل بدخشـــان مـن ، سیمــــین جانـان من
دُر یتیـــــم خوبــــــان گنــــج خـزانه ات کو
بـر مـوج غم رهــاییم ، تـــــا درد آشنــاییم
دریــا دل ِ مهستــان ، رنگ کـرانه ات کو
ای شهــر غم چشیده ای رنــــج دل کـشیده
پـایـان درد و آه و ، جـــــور زمــانه ات کو
جمال جمالی

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *