شعر کلاسیکتاکی طلعت خیاط پیشه1 ماه ago01 mins تا کی ز هوای بی کسی لبریزی ؟ هی اشک ِقسم به صحن ِدل می ریزی گر پنجره ها را بگشایی با شوق صد نقش ِ جهان نشسته در پائیزی راهبری نوشته Previous: به هزار فرسنگNext: نکته دیدگاهتان را بنویسید لغو پاسخنشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *دیدگاه * نام ایمیل وب سایت تصویر امنیتی * تصویر امنیتی را وارد کنید:
