” مشاهیر ایرانی ”
( ایرج میرزا )
مهرماه ۱۲۵۳ در تبریز – ۲۲اسفند ۱۳۰۴ خورشیدی در تهران ) ملقب به 《 جلال الممالک 》و《 فخرالشعرا》
از جمله شاعران بر جسته ی ایرانی در عصر مشروطیت ( اواخر دوره قاجار و اوایل دوره پهلوی )
و از پیشگامان تجدد در ادبیات فارسی بود .
ایرج میرزا در قالب های گوناگون شعر سروده و ارزشمندترین اشعارش مضامین انتقادی ،اجتماعی ،احساسی و تربیتی دارند .
شعر ایرج ساده و روان و گاهی دربرگیرنده ی واژه ها و گفتارهای عامیانه است و اشعار او از جمله اشعار اثر گذار بر شعر دوره ی مشروطه بود .
مثنوی عارف نامه معروف ترین شعر ایرج میرزا و از مشهورترین منظومه های ادبیات فارسی است .
آرامگاه او در گورستان ظهیرالدوله ،شمیران است .