شعر

بیابان آمد و دریاچه پژمرد نفس در دود ماشین ها ترک خورد سکوت مردم شهر جدایی قناری را به دنیای قفس بُرد _ ابوالقاسم کریمی(فرزندزمین)

بهار آمد ولی گل را چه سود است سراپای تن باران کبود است هوا در شهر آدم های خود خواه سوار ابر بی افسار دود است _ ابوالقاسم کریمی