بهــــار است و ساقــــی بیــــــا از وفا

آمار ميدادي به هر كي كه دلت ميخواست

دردها در سینه و ، بی همزبانی بهتر است

عطر خوش نوبهار تقدیم شما

جاهلان اظهار فضلی را که چندان می کنند

شب سحر می‌شود از لای دو انگشت شما

یارب ز نور توکّل روشن دل و جان من کن

از اشک چشم ملایک گوهر به دامان من کن

لبم را بوسه زد ، برگردنم گاز

دِلِم دوتِه کِردَه کُجانی بِرارِم

مرغِ دل این ترانه می خواند

گفت: باب امام زمان ام

حــوض نقاشـی

گـاه شبیه سنگ هــــم باشی

چشم بر هم نگذاشتیم

می خورد هر لحظه باران

دل من

وقتی ندانم تو کجایی

ماه محفل

سرک کشیده دلم در هوای چشمانت

با چشم خمار و عاشقت درگیرم

سروش های دریاچه ی نیلوفر

سروش 120

من هواخواه نرگس نیستم

براي قصه ي پر درد “پيرمرد و دريا”يش

آب در آوندِ درختان خشکید

یادی نمی کنی ز من ، ای های من ای هوی من

دیوانه ام کردی بدان، ای شهر آشوب خُتن

https://shereno.com/48099/43441/630567.html

اِلماسیا شی کِردن؟

تورها خالی و دریا بی تپش

میله های استخوان یک قفس فرسوده است

کسی شاید نمی دانست

تو شبيه شروع سيگاري

دل تو زنده ی عشق ازل نمی میرد

صدایت