عمق چشم

مـی کـنــم بــر عـمـق چــشـمانـت نـگاهی بیشتر

بـــر حـساب آَیــد نــگــاهـم گــر گــنـاهـی بـیـشتـر

زنـــدگـی در چـــشمــهایــت نـازنینم، جــاری است

گــر بــنــوشم از نـــگاهــت گــاهگـــاهی بــیشتــر

لــحظه هــایــم سرد شـد چــون در گذرگاهِ زمـــان،

خــواهم از آَغــوشِ گــرمـت سـرپـنــاهی بــیشـتـر

کــاش بــر آَغــوشِ پُـــر مــهـرت نَـهَـم سَر تا سَحَـر

غــرق گـــردم در خـــیــالـت تــا بــخـواهی بــیشتر

چــشـمـهـایت دانــم آَخـر نـــازنـیـن، بـارانی اسـت

آَســمـــان، امــشـب بــبــار از دل به آَهــی بـیشتر

تــــا کــه بر دریــای چـشمــانت نگاهی می کــنـم،

خـــواهَــمش بــا ساحــل و دریــا و گــاهی بیشتر

ای کـه دل بُردی زِ من، بی دل شده«بی نام»هـم

مــانده ام چــشم انتظارت هـــر پــگاهی بــیشتــر

می کُــشد آَخـــر مـــرا چــشمانِ قـــاتــل وارِ تـــو

می کـــشانـــد یـــا بــه گمراهی، تــباهی بــیشتر

بــشکن ایـــن افــسانه خــشکِ تقدٌس های پــوچ

بـــگـذر از مـــرز گــــنــاه و اشــتـبــاهـی بیـــشتـر

لـــشگرِ چـــشمــانِ تـو کــم بود اگر بــر کُـشتـنم،

بــاز می آیی بــه جــنگم بــا  ســپــاهـی بـیشتر!