معلم
نگاهش مملو از مهر است و باران
زبانش عشق می بارد فراوان
به دستش می کشاند نردبانی
ز تاریکی شب تا ماه تابان
********************
بر قامت خود جامه پیغمبر دوخت
پروانه صفت در ره دانش می سوخت
عمریست که من بنده ی آن استادم
زیرا که مرا دانش بسیار آموخت
احمد وزین پور