مکتب عشق

🌹🍃🌹🍃🌹
🍃🌹🍃🌹
🌹🍃🌹
🍃🌹
🌹
*ای آفـــــتِ ویـــــرانگرِ صیاد*

*هیهات ! روی از دل و از یاد*

*تا چشـــم ِدل آن روی مهت دید*

*شد واله و سرگشته چو فــرهاد*

*هرگز نبُــــری رشته ی پیوند*

*با تیــــغ جفا ، دشنه ی بیداد*

*حافظ به شکر خنده مرا گفت :*

*«دلــــــدار پیــــــامی نفرستاد؟»*

*چون موی پریشان شده در باد*

*پیمــــــان و قــرارت ندهی باد*

*دی رفـــــــت و بیامد مه اسفند*

*قولت سر خرمن شده ، فریاد*

*ای شـــور شکر ریـــز شرر خیز*

*ویــــــرانه دل از عشق تو آباد*

*اکنون که به مویت شده زنجیر*

*غرق ست درین موج مکـــن آزاد*

*آزاد و رهــــــا هستم از این بند*

*مجموع که بیند به هم اضداد ؟*

*خارج شده از دین دل بی عقل*

*با مکتب عشقت کنش ارشــاد*

*ناپخته و گر خـــــام بُدین طبــع*

*از عشق تو این سان شده استاد*

*گر شاعرم و شهره ی هر شهر*

*از یُمن تــــوام دست مریزاد*

*#حیدرفدایی*
🍃
🌹🍃
🍃🌹🍃
🌹🍃🌹🍃
🍃🌹🍃🌹🍃