اطلاعات کاربری
مطالب و اشعار مشترکین سایت
فیض یزدان
« فيض يزدان »
دیشب ز فيض يزدان ، بهـرم بشارت آمد
آن پیک با سعادت ، با صد اشارت آمد
از یک اشارت آن ، ویرانه خانه ی دل
بهتر ز اولش آن ، خود بر بنایت1 آمد
آن شب که قرب یزدان،حکمت بمن بیاموخت
حکمت به من اثر بخش، همچون عنایت آمد
دل زندگان غم را ، در راه دانش آورد
هر دل که زنده تـر شد ، خود را امارت2 آمد
این دل که غرق خون بود،از فُرقت همان یار
آن شب که یارش آمد ، دل در فراغت آمد
این دل ز شوق حُسنش ، بیدار بود تا صبح
تا صبح روح بخشش، همچون سعادت آمد
چون حُسن عاقبت دید ، از دیدن وصالش
از ترس قدرت آن ، دل در اسارت آمد
صبحش فرح فضا بود، با حُسن و با رشارت
تا دل زِ حُسن و همت، خود در رشادت آمد
یاران ولایت حُسن،کی آدمی توان جُست
آیا سبب چه باشد ، در این ولایت آمد
یارب سفیر وحیَت ، در این دلم که بنشست
جای سفیر وحیـَت ، نامـش سفارت آمد
نقش بزرگ یزدان ، بر علم من اثر کرد
تا آن اثـر بـدیدم ، خود را حقارت آمد
یارب ترحمی کن ، ما پرتو تو هستیم
این پرتو ات به امرت ، در این دیارت آمد
باد صبا زِ صحبت ، تا بر زبان من خورد
بر منطق زبانـم ، رسـم بلاغت آمد
آیات حق که خواندم ، افزوده شد به علمم
از این لسانم افزون ، قرآن تلاوت آمد
قرآن که معنیّت داشت ، پی برده ام به معنیش
بر مشرکان قرآن ، حرفـم براعت3 آمد
کی مشرکان قرآن ، با ما توان بجنگند
کـز فَـرِّ حکم قرآن ، از ما مهارت آمد
هر گه که اشک چشمم، در نزد حق اثر کرد
از فَـرِّ فیض یزدان ، بهرم سرایت آمد
هر کس که از نفهمی ، بر زلتّم4 بخندید
فیض خدا از او گشت ،بر او ضلالت5 آمد
هر بی خِرد که از خود ،تهمت به علم من زد
آخر ز قهر یزدان ، خود در ندامت آمد
دشمن اگر ز غفلت بر من حسادت آورد
عدل خدا به پا بود ، بر او خسارت آمد
گر احدی6 ملامت بر طرح معرفت کرد
از اهل معرفتهـا ، بـر آن ملامت آمد
دیگر خدا چه گوید ، بین عدالت و ظلم
معنای هر دو را گفت: آدم جهالت آمد
هر فرد جاهل از ظلم ،خجلت به مردمان داد
آخر نتیجه ی ظلم ، بهـرش خجالت آمد
دیوی کجا بـفهمد ، اسـرار معرفتهـا
از جمله دیو و ددها ، رسم شرارت آمد
آن برق آسمانها ، بر چشم ما عیان شد
کز آن مسافت دور ، بر ما نظارت آمد
آن وحی آسمانی ، چون برق آسمان است
بر جمله ی پیمبـر ، وحـی رسالت آمد
راضی اگر خدا شد ، فوراً که من بمیرم
راهی دیگر نـباشد ، از من رضایت آمد
دریای آفرینش ، بر ما بصیرت آورد
از فیض آن بصیرت ، از ما قناعت آمد
بر ما خدا بیاموخت ،هر روزه صبح و شامش
بر شوکت خداوند ، ذوق عبادت آمد
هر کس به علم دیندار، جهلش ممانعت کرد
در آخرت زِ دوزخ ، بر آن حرارت آمد
یاران مهم است هر دل ، زِ وحی خداوند
بسیار گفتگو کرد ، عین اطاعت آمد
گر غافلم زِ رأیت ، از من عجب نباشد
کی آدمی زِ رأیَـش ، در این مدارت آمد
آدم ز هرزه گردیش ، همراه راحتش هست
ز آن قدرتت به راه ، پُـر استوارت آمد
تهدید امر و نهیَـت ، در ما چنین اثـر کرد
تا جمله آدمیـزاد ، در انتظارت آمد
عیبم بپوش یارب ، از فیض و رحمت خود
کآن شیخ پارسایان ، بهـر ریاضت آمد
صدق و صفای راستی، رفتار این حسن بود
از راستـی علمـش ، با این صداقت آمد
٭٭٭
1- عمارت 2- فرمانروايي- حكومت 3- غالب آمدن- برتري- فصاحت 4- لغزش 5- گمراهي 6- يكي – كسي
دیوان اشعار حسن مصطفایی دهنوی
مطالب مشابه
هزینه ی تبلیغات در این سایت
یک ماه 20000 تومان
دوماه 35000 تومان
سه ماه 52000 تومان
شش ماه 100000 تومان
یکسال 180000 تومان
تبلیغات متنی هرماه 2000 تومان
برای سفارش اینجا کلیک کنید
تنها ایمیل سایت
تنها ایمل سایت این آدرس است و ایمیل های دیگر معتبر نیست
naabsora@yahoo.com
می توانید در صورت مشکل داشتن شعر و مطلب خود را به همین ایمیل ارسال فرمایید