نویسنده: محمد فرخ طلب فومنی

تو آفریده شدی تا که دلبری بکنی که سر به تو بِسِپارم، که سروری بکنی نگاه گرم تو بر من

نفست گر به تن داغ بیابان برسد حال نعشی‌ست که بر کالبدش جان برسد یک نظر کُن به نسیم و