نویسنده: سیدعلمدار ابوطالبی نژاد

چشم وا می کنی وشهربه هم می ریزد شر بنا می کنی وشهربه هم می ریزد واعظ شهرکه می گفت:کس

می خواست دلم که قایقی بردارد از سفره ی عشق قاتقی بردارد تا آنکه کند هدیه به گیسوی شما از 

بهار آمده درباغ با پرستو ها ودشت سبز شده زیر پای آهوها ببین چگونه درختان بیدبسپارند به دست بادسحرساحرانه گیسوها